Ποιός είναι στη πόρτα;

Η πόρτα πάντα με μάγευε αυτή η γαμημένη πόρτα ,,τα γιατί πολλά ίσως από πίσω κρύβονταν καλά κρυμμένα μυστικά ίσως με γοήτευε το άγνωστο που υπήρχε..Τι κρύβουν πίσω τους άραγε; Μυστικά , χρόνια; Ανθρώπους ,χαλάσματα; Γιατί να με καλεί μέσα; Γιατί να θέλω να μάθω την ιστορία της; Πόσο μπορεί μια πόρτα να κρύβει μια μικρή η μεγάλη ιστορία.... και γιατί τριγυρίζουν στο μυαλό μου τόσα αναπάντητα ερωτήματα και προσπαθώ να τη φανταστώ γιατί αυτές οι Μικρές αποκαλύψεις με συναρπάζουν ? Μάλλον είμαι καταδικασμένη να ζω μικρές συγκινήσεις και μέτρια συναισθήματα μήπως είμαι λίγο 'Drama Queen Έβρισκα πάντα αδύνατο να ζήσω μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου χωρίς να τρομοκρατούμαι όποτε . εμείς που ζούμε το δράμα, το κάνουμε συνεχώς και πέραν του ότι είναι κουραστικό για τον περίγυρο, Μεταξύ πολλών άλλων, έχω και αυτό το ελάττωμα. Όταν μου τύχει μια δυσκολία, ένα πρόβλημα, έχω την τάση να το αναλύω τόσο πολύ μέσα στο μυαλό μου που αν ήταν σε κλίμακα δύο σε ένταση, στην φαντασία μου γίνεται άνετα ένα εφτάρι και τα σενάρια στήνουν χορό όπως αυτή εδώ η πόρτα με το χρυσό πόμολο που μου γνέφει ¨έλα άνοιξε με Αναρωτιέμαι ..Άραγε Πόσες φορές είχαν κτυπήσει χεριά ανθρώπινα αυτή την πόρτα; Πόσες χαρές και πόσες λύπες γνώρισε,; Πόσες φορές άκουσε παιδικές φωνές. λιγωμένες υποσχέσεις εραστών ...κλάματα. ..καυγάδες ...Μια ζωή. ... δύο ζωές....ή ίσως και παραπάνω αυτό το κλειδί με τρομάζει ..είναι το σωστό? Να ανοίξει την πόρτα ..Τώρα αν βρεις και το κλειδί της καρδιάς μου κέρδισες τα πάντα, μιας και το σωστό και μοναδικό κλειδί ακόμα αγνοείται...Αχ αυτό το αγνοούμενο κλειδί ποιος θα ανοίξει την θύρα της καρδιάς μου… άραγε για να ανοίξουν οι πύλες του παραδείσου» ........ Είναι τυχεροί, λοιπόν, όσοι βρήκαν εκείνους που κρατούν τα αυθεντικά κλειδιά της καρδιάς τους φιλέ αναγνώστη (εύχομαι να ανήκεις σε αυτούς) γιατί στην εποχή μας είναι πολλοί εκείνοι που κυκλοφορούν με "σκουριασμένα αντικλείδια" .Ανοίγουν θύρες, "λεηλατούν" τα πάντα προς όφελος τους και αποχωρούν χωρίς ενοχές και τύψεις… άνθρωποι δειλοί με τα συναισθήματα τους πρώτα και ύστερα με τους άλλους τώρα ..Αναρωτιέσαι τι συμβαίνει στους "εξαπατημένους";; ;Αρχικά δεν συγχωρούν τον εαυτό τους που ,στο πρώτο κρούσιμο της θύρας τους, άνοιξαν γεμάτοι προσδοκίες( φρούδες εν τέλει) αλλά κατόπιν με την πάροδο του χρόνου μαθαίνουν να οχυρώνονται με πόρτες ασφάλειας και η θύρα να αναμένει μόνο το κατάλληλο κλειδί για να ανοιχτεί ....και είναι σε μια κατάσταση αναμονής.. Αναζήτηση, και ελπίδας !!!! Μια....πόρτα...μια ιστορία...... Να Γιατί με γοητεύει τόσο;..Εγώ φίλοι μου σας εύχομαι: Πάντα..Πόρτες διάπλατα ανοιχτές, σαν αυτές του σούπερ μάρκετ, ...και να οδηγούν κατ ευθείαν εκεί που θέλετε εσείς να πάτε.......

βρες το κλειδι- Παντελης Θαλασσινος. - YouTube
www.youtube.com/watch?v=0EqVdhn4iy0
Καλλιτέχνης: Παντελής Θαλασσινός